Wie Wordt Jouw Ceremoniemeester?

Door de verhalen om mij heen merk ik dat er vaak wordt gedacht dat het organiseren van een bruiloft een ‘piece of cake’ is. En het ceremoniemeester-schap is al helemaal iets dat iedereen kan. Wat stelt dat nou voor? Dat laat je toch gewoon aan je beste vriend, vriendin, broer of zus over?
Deze vriendin van mij, ooit zus van de bruid en ceremoniemeester op desbetreffende bruiloft, denkt daar tegenwoordig heel anders over:

‘Door mijn zus werd ik gevraagd ceremoniemeester te zijn op haar bruiloft. Natuurlijk zei ik ja tegen dit erebaantje, eigenlijk totaal niet wetende wat er op me af zou komen. De bruiloft werd redelijk klein gehouden en zou al 3 maanden later plaatsvinden. Heel veel voorbereidingstijd was er dus niet. Ook niet voor het vrijgezellenfeest. En daar lag meteen de eerste uitdaging. Zoek maar eens een passende activiteit, die origineel genoeg is voor de bruid, actief genoeg voor de jongere schoonzusjes, niet te belastend voor de zwangere vriendinnen en past binnen ieders budget. O ja, en ook nog op een dag dat iedereen kan, pffff…Heel wat telefoontjes, mailtjes en uren van de baas zijn er doorheen gegaan voordat dit geregeld was. Dat ik bijna ruzie had met twee vriendinnen die zich een hele andere voorstelling hadden gemaakt van een vrijgezellenfeest laat ik maar even achterwege.

In de paar weken voor de bruiloft was er dikke stress. Ik moest 3 keer komen opdraven om het draaiboek ‘een laatste keer’ door te nemen, zodat alles maar dan ook echt alles driedubbel gecheckt was. Je moet weten dat mijn zus niet om de hoek woont, maar dat ik hier telkens 150km enkele reis voor mocht rijden…

Maar uiteindelijk was het dan toch zover, de grote dag kon beginnen. Voor dag en dauw ging de wekker, want ik moest natuurlijk nog vóór mijn zus bij de kapper zitten, zodat ik daarna aan het regelen kon slaan. Ik heb gerend, de hele dag. Zijn alle gasten er al; is de bus op tijd; zit iedereen in de bus; is de fotograaf er al; staat de hele familie op de foto; assisteren bij de fotosessie. En hup weer verder; staat de bruidstaart klaar; let op dat oma haar suikervrije taartje krijgt; wordt het aansnijdmoment vastgelegd. Hoe laat moet dit; wie doet dat; ik ben echt alleen maar van hot naar her gerend. Pas toen het diner ten einde liep, zat ik eindelijk rustig aan tafel met mijn eerste kopje koffie van die dag en een welverdiend likeurtje. En toen ging mijn telefoon. Als klap op de vuurpijl moest de oppas onverwacht naar huis, en kon ik de rest van de avond doorbrengen op de hotelkamer met het 2-jarige dochtertje van mijn zus. Het lot van tante ceremoniemeester…

Tot op de dag van vandaag kan ik niet meer vertellen over deze bruiloft dan dat het ‘hard werken’ was. Aan de foto’s achteraf te zien, had de rest van mijn familie het overigens goed naar hun zin…Bedenk je dit dus maar goed, voordat je dé vraag stelt aan je beste vriend, vriendin, broer of zus…’

Reacties

Plaats uw reactie